3 Nisan 2011 Pazar

İstanbul

Karakter:
Tecavüz mağduru. Tahminen kadın ve pek genç sayılmaz. Varını yoğunu kaybetmiş olmalı, zira evine başkaları yerleşmiş. Güzel bir yüzü var, ama saçları seyrekleşmiş, birkaç yerinde de yara izi göze çarpıyor. Sonradan görme kocası tarafından tuhaf bir şekilde süsleniyor. Kocası estetik masraflarını esirgemiyor herhalde, ama pazarlamaya yönelik bir hamle gibi duruyor bu.

Eski kocasını sopayla döve döve kovmuş. Kovmuş kovmasına ama, adam da nesi var nesi yok götürmüş. Ondan sonra bi’ aptallaşmış zaten; el işi falan bilirmiş , onları da hatırlamaz olmuş.


Tarz:
Genelde melankolik, telaşlı ve sinirli. Belli bir tarzı olduğu söylenemez; varsa da kendi bile unutmuş. Bazen muhafazakar, bazen hafifmeşrep, ama alabildiğine gürültülü ve özensiz. Bir zamanlar titiz ve bakımlı olduğu söyleniyor, ancak tecavüzden sonra dengesizleşmiş. Olabilir.


Eş, dost, akraba:
Kendisinden biraz uzakta yaşayan bir kız kardeşi var, güzel mi güzel. Kocasının adı İmbat.
Üvey amcası memur, bozkırın ortasında bir yerde çalışıyor. Sıkıcı bir tip. Arada bir borç istiyor, bıraksa evine de yerleşecek.
Çok uzakta, bütün yolların buluştuğu noktada bir kuzeni var ama birbirlerini görseler tanımayacaklar herhalde.
Sağlam rakı içen bir arkadaşı , sigarası hiç sönmeyen bir komşusu var.


Hobi:
Yılda bir, – bulabilirse – kitap okur. Müzik ayırmaz, ne olsa dinler.



(Görsel : Recep Çiftçi)